اهل سلوک قائل به سه چهلّه‌ی مهم در طول سال هستند. یکی از آنها از اوّل ماه ذی‌القعده شروع می‌شود و تا روز عرفه ادامه پیدا می‌کند و به چهلّه‌ی کلیمیّه یا موسویّه معروف است. دو چهلّه‌­ی دیگر آن پی‌در‌پی است و از اوّل ماه رجب شروع می‌شود و تا آستانه‌ی بیست‌و‌یکم ماه مبارک رمضان ادامه پیدا می‌کند. شصت روز آن، دو ماه رجب و شعبان است؛ به‌علاوه‌ی بیست روز ماه مبارک رمضان که جمعاً هشتاد روز می‌شود؛ که دو چهلّه­ی پیوسته است. کسی­که از این دو چهلّه به­خوبی بهره‌ ببرد، برای درک و دستیابی به لیلة‌القدر مستعد می‌شود.

اکنون در آستانه‌ی ورود به چهله‌ای هستیم که با آغاز ماه رجب شروع می‌شود. به همین مناسبت، آداب چهله‌نشینی را از بیان استاد مهدی طیّب، در معرض اطّلاع کاربران عزیز قرار می‌دهیم. امید است که بیشترین بهره‌ها از دو چهله‌ای که در پیش داریم، نصیب همه‌ی سالکان الی‌الله گردد.

 

اولین چیزی که خدا اراده کرد بیافریند؛ محبت بود. آنچه سبب شد خدا عالم را بیافریند، محبت بود. مبدأ، محبت است. معاد، محبت است. بین این دو هم محبت است. همه اش محبت است. فرمود: اَولنا محمد و اَوسطنا محمد و آخرنا محمد و کلّنا محمد.  

در نزدیکی خیبر حدود ۱۴۰ کیلومتری شهر مدینه، قریه ای بسیار سرسبز و پر محصول و یهودی نشین وجود داشت که دژ و برج و بارو و جمعیّت عظیم خیبر را نداشت. بعد از اینکه یهودیان خیبر با همه ی عظمّت و برج و بارویشان در مقابل سپاه اسلام نتوانستند مقاومت کنند و تن به شکست دادند، اهالی فدک که نه برج و بارویی داشتند و نه آن همه جمعیّت و توانمندی، با خود فکر کردند که چرا خودمان را به کشتن دهیم، وقتی خیبر نتوانست مقاومت کند و شکست خورد، شکست ما حتمی و یقینی است.          

اقسام روزه داران در ماه ضیافت الله، سه گروه اند: گروه نخست کسانی هستند که برای ترس از تلخی و عذاب الهی روزه می گیرند که روزه ی این گروه، روزه ی خائفان از عذاب است. گروه دوم، روزه ی صابران است که این دسته از افراد امید به پاداش الهی دارند و به طمع سود، سختی روزه را متحمّل می شوند. امّا گروه سوم روزه ی سائحان است. روزه ی کسانی که اهل سیاحت در ملکوت هستی هستند و غرضی جز  رضای پروردگار ندارند اینها با لذّت و شیرینی روزه می گیرند. باید توجّه داشت روزه، لایه هایی دارد و هرچه روزه عمیق تر شود، لایه های رویین را هم به همراه خواهد داشت. کسی که روزه ی باطن دارد، روزه ی ظاهر هم دارد و کسی که روزه ی قلب دارد، روزه ی باطن و ظاهر هم دارد.

۹۴/۰۳/۳۱

یکی از پرسش های مهمّی که در پی بحث خیر بودن هر آنچه خداوند برای فرد پیش آورده است، مطرح می شود، در زمینه ی دعاست و سؤال این است که اگر آنچه اکنون در زندگی ما وجود دارد و آنچه در آینده پیش خواهد آمد، بهترین است، معنی دعا کردن چیست؟ دعا یعنی خدایا آنچه را هست از بین ببر و آنچه را نیست بیاور. اگر آنچه هست بهترین است و آنچه نیست به این دلیل وجود ندارد که بهترین نبوده چرا از خدا بخواهیم بهترین را ببرد و چیز بدی جایش بگذارد؟ بر این اساس دعا کردن بی معنی و بی ربط می شود...                  

شکر به معنای قدرشناسی و تشکر از نعمت دهنده است. از آنجا که عطا کردن کار خدا و تحویل گرفتن کار عبد است، شکر حقیقی هم وظیقه‌ی عبد و تنها از آنِ خداست. انسان بنده‌ی احسان است، وقتی انسان، احسان پروردگارش را دید، عبد می‌شود و وقتی عبد شد، شاکر می‌گردد. انسان در همه حال باید شکرگزار خدای خویش باشد، سپاس از منعم، وظیفه‌ی عبد است و حافظ نعمت‌های او...    لینک مرتبط

شناخت اهل بیت-علیهم السلام- راهگشای هدایت و مانع هلاکت بشراست. اما اینکه اهل بیت کیستند و شناخت آن بزرگواران، چیزی نیست که بشر به آن راهی داشته باشد. در حدیثی که از امام رضا- علیه السلام- درکتاب اصول کافی، باب الحجت نقل شده؛ حضرت در باره‌ی امام می‌فرمایند: امام مثل ستاره‌ای ‌است در اوج آسمان که دور از دسترس کسانی است که می‌خواهند با دست بشری او را بگیرند و یا با توصیفات بشری او را توصیف کنند. اندیشه‌ها و عقول بشر کجا! عظمت و بلندای مقام امام کجا!...   

مشهورترین تاریخ ولادت امام حسین علیه السلام، سوم شعبان سال چهارم هجری قمری، نقل شده است. در روایت معتبری آمده که چون امام حسین علیه السلام متولد شد، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به اسماء بنت عمیس فرمود: ای اسماء، فرزند مرا بیاور و اسماء آن حضرت را در جامه ی سفیدی پیچیده و نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آوردند. حضرت این نوزاد مبارک را در آغوش گرفت و در گوش راست اذان و در گوش چپش اقامه گفت.     

ناکارآمدی مدیریتی و عوامل نفوذی دشمن، از عوامل آسیب‌پذیر در پیکره نظام است

پیکرۀ حکومتی ما چون ضعف و بیماری داشت؛ لذا آسیب‌پذیر شد و ویروس‌ها و میکروب‌ها توانستند هجوم بیاوردند و آشوب بیافرینند و آسیب بزنند. اگر سالم و بی‌ضعف و ایراد بود، این اتّفاق نمی‌افتاد. ناکارآمدی‌، تبعیض، رانت‌خواری، اختلاس، فامیل‌بازی، جناح‌بازی‌، سوءا‌ستفاده‌ از موقعیّت‌ قدرت، بی‌اعتنایی به مظلومان و بی‌مهری به مستضعفین و...، عواملی است که پیکرۀ کشور و نظام را نحیف و آسیب‌پذیر می‌کند و زمینه را برای ناآرام‌‎سازی کشور به‌دست دشمنان نظام و کشور مستعد می‌کند. گرچه بخشی از مشکلات موجود در مدیریت کشور، ناشی از این است ‌که ما مهذّب نیستیم، به قدرت رسیدیم و فساد کردیم، یا در عین نالایق و ناکارآمد بودن، در مسؤولیّتی قرار گرفتیم که جای ما نبود. اینها همه درست است، امّا وقتی اختلال‌های داخل نظام به‌صورت جدّی بررسی می‌شود، حضور دشمنانِ مصمّم برای تخریب نظام از درون، به‌صورت قطعی اثبات می‌شود.(۱۴۰۱/۰۹/۰۱)

جنگ احزاب علیه اسلام و نظام جمهوری اسلامی و ایران مقتدر

استاد طیّب با توجّه به مضامین آیات ۲۳ تا ۲۷ سوره مبارکه احزاب فرمودند: تلاطمات و آشوب‌هایی که جامعه اسلامی ما با آن مواجه است، نباید روحیّه ما را سلب کند. واقعیت این است که یک جنگ احزاب علیه اسلام و نظام جمهوری اسلامی و ایران مقتدر و یکپارچه به راه افتاده است. مجموعه‌ای از همه گروه‌ها و جناح‌ها، با همه تفکّرات متعارض، و با یک قرار مشترک، یورش عظیمی را به سمت دین و نظام دینی شروع کرده‌اند؛ ولی ما نباید روحیّه خود را ببازیم.