صلوات شعبانیه، از امام زین العابدین علیه السلام به ما رسیده است که مستحب است در ماه شعبان و هنگام اذان ظهر قرائت شود. این صلوات پر فضیلت، حاوی معارف و تعالیم متعالی در زمینه ی شناخت پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت آن حضرت است. صلوات بر محمد صلی الله و علیه و آله و خاندان مطهرش، آثار معنوی و درسهای آموزنده ی فراوانی برای زندگی سعادتمندانه دارد. 

افراط در رجا به امن و غرور، و افراط در خوف به یأس و قنوط منجر می شود. امن یعنی خود را از مکر و عذاب الهی در امان دیدن و ترسی از ترک طاعت و ارتکاب معصیت و ابتلا به غفلت نداشتن و غرور یعنی به ادّعای اعتماد به فضل خدا، دست از انجام طاعت و ترک معصیت کشیدن و به وظایف بندگی عمل نکردن.

مراحل سیر و حرکت انسان به سوی حضرت حق و به کمال رسیدن او چگونه است؟ به عبارت دیگر، چگونه می شود به سوی حق تعالی رفت؟ سیر الی الله از دو طریق انجام می شود. اولین راه، سیر عقلی است. محصول سیر عقلی، شناخت عقلی حقایق است. این سیر، انسان را به سوی معرفت الهی سوق داده و حجاب های جهل و تردید را از پیش دیدگان عقل او کنار می زند.  

ابوذر غفاری از سلمان فارسی، که خداوند از هر دوی آنها خشنود باد، پرسید: ای اباعبدالله! معرفت امیرالمؤمنین-علیه السلام- به نورانیت چیست؟[سلمان] گفت: ای جندب!(نام دیگر ابوذر) بیا برویم تا این را از خود آن حضرت بپرسیم. سپس به محل آن حضرت رفتیم و او را نیافتیم. ابوذر گفت: پس به انتظار ایشان ماندیم تا آن حضرت آمدند. حضرت فرمودند: چه امری شما را به اینجا کشانده است؟ ابوذر و سلمان گفتند: ای امیر مؤمنان به نزد شما آمده‌ایم تا در مورد معرفتتان به نورانیت سؤال کنیم.حضرت فرمودند آفرین بر شما دو دوست وفادار به دین خویش که کوتاهی کننده نیستید. به جانم سوگند که آن معرفت بر هر مرد و زن مؤمن واجب است...

در اینکه عقل انسان به تنهایی قادر به ادراک برخی از حقایق است؛ شکی وجود ندارد. اما اندیشه و دانش بشری به تنهایی می‌تواند یک نظام و سیستم اخلاقی مناسب را طراحی کند؟ آیا عقل به تنهایی برای شناخت حقیقت انسان، هدف و مقصد نهایی او کفایت می‌کند؟    

لازمه ی شعور و ادراک، محبّت و علاقه به آنچه لذّت بخش است و نفرت و بغض به آنچه دردآور است می باشد. موجود ذی شعور و دارای ادراک، تا زمانی که به آنچه دوست دارد نرسیده است و به رسیدن آن امید دارد، به امید و حالت خوش احتمال وصلی که در اوست، رجا گفته می شود و خوف تألّم و سوزش قلب انسان به سبب امر ناخوشایندی که احتمال دارد در آینده برای او پیش بیاید است.

در همسایگی مرحوم شهید مطهری خانم بی حجابی زندگی می کرد که یکباره چادری شده بود. خودش تعریف کرده بود که ما اصلاً اهل دیانت نبودیم. یک بار به قصد تفریح با شوهرم به مشهد رفتیم و چند روزی را که در آنجا  بودیم، در تفریحگاه ها گذراندیم. روز آخر که می خواستیم به تهران برگردیم، من از خیابان جلوی حرم مطهر حضرت رضا-علیه السلام- عبور می کردم که از خیابان، نگاهم به ایوان حضرت افتاد. سلامی کردم و رد شدم. شب در خواب دیدم .  

عزّت دنیا ذلّت است، ذلّتش که جای خود دارد. ذلّت برای خدا عّزت است، عزّتش که جای خود دارد. دنیا چیز بی اعتبار و بی ارزشی است چون اصلش فنا و نیستی است و بی تردید، برگزیدن زندگی دنیا بر آخرت، کاری نابخردانه خواهد بود و نتیجه ای جز حسرت و ندامت نخواهد داشت .  

خدای متعال که پیامبران را برای سعادت بشر مبعوث کرده است، باید محک و معیاری به دست بشر بدهد تا به وسیله ی آن بتواند بین پیغمبران راستین و مدّعیان دروغین پیامبری، تمیز و تشخیص بدهد. نام این معیار و محک، معجزه است. معجزه کاری محسوس و خارق العاده است که جز با نیروی الهی توسط بشر قابل انجام نیست.  لذا از مشخّصات مشترک انبیاء الهی اعجاز و داشتن معجزه است.   

بیشترین کاری که در طی طریق کمال از سالک الی الله برمی آید، طلب صادقانه و تمام عیار در نیل به کمالات انسانی است. طلب و خواست راستین، بی درنگ شخص را به ایجاد آمادگی در خود و فراهم آوردن مقدمات و تهیه قوا و امکانات لازم برای نیل به مقصود وا می دارد. در صورت وجود چنین طلبی خالص و تمام عیار، هر چه در مسیر سلوک برای وی پیش آید، خاه بسط و گشایش، خاه قبض و عدم موفقیت ظاهری، لازمه ی کمال و نیل او به مقصد است.