فرا رسیدن ماه رجب‌المرجّب؛ ماه فیضان لطف و عنایات بی‌حدّ الهی؛ ماهی که در احادیث، به یک اعتبار شهرالله نامیده شده و ماه خدای متعال است و به اعتبار دیگر از آن به ماه امیرالمؤمنین علیه‌السّلام تعبیر شده است را خدمت میهمانان سفره‌ی پر کرامت این ماه عظیم تبریک و تهنیّت عرض می‌نماییم. امیدواریم که این دو نعمت بزرگ، یعنی نعمت توحید و نعمت ولایت را قدر بدانیم و در این ماه توفیق یابیم که به مدد عنایات علوی به شهر توحید راه پیدا کنیم و از حقایق ناب توحیدی موجود در معارف این ماه،و از مواهب و عطایا و عنایات عظیمی که در مناجات‌ها، دعاها، اذکار، نمازها، روزه‌ها، صدقات و همه‌ی اعمال خیر توصیه شده در این ماه نهفته است، به مدد ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السّلام بهره‌مند گردیم.

در همسایگی مرحوم شهید مطهری خانم بی حجابی زندگی می کرد که یکباره چادری شده بود. خودش تعریف کرده بود که ما اصلاً اهل دیانت نبودیم. یک بار به قصد تفریح با شوهرم به مشهد رفتیم و چند روزی را که در آنجا  بودیم، در تفریحگاه ها گذراندیم. روز آخر که می خواستیم به تهران برگردیم، من از خیابان جلوی حرم مطهر حضرت رضا-علیه السلام- عبور می کردم که از خیابان، نگاهم به ایوان حضرت افتاد. سلامی کردم و رد شدم. شب در خواب دیدم .  

در اینکه عقل انسان به تنهایی قادر به ادراک برخی از حقایق است؛ شکی وجود ندارد. اما اندیشه و دانش بشری به تنهایی می‌تواند یک نظام و سیستم اخلاقی مناسب را طراحی کند؟ آیا عقل به تنهایی برای شناخت حقیقت انسان، هدف و مقصد نهایی او کفایت می‌کند؟    

امام حسن عسگری: شما را به تقوای الهی و پارسایی در دینتان، تلاش برای خدا، راستگویی و امانتداری درباره‌ی کسی که شما را امین دانسته(نیکوکار یا بدکار)، طول سجود و حسن همسایگی سفارش می‌کنم. حضرت محمد-صلی الله علیه و آله- برای همین آمده است. در میان جماعت‌های آنان نماز بخوانید، بر سر جنازه‌ی آنها حاضر شوید، مریضانشان را عیادت کنید و حقوقشان را ادا نمائید؛ زیرا هر یک از شما چون در دینش پارسا و در سخنش راستگو و امانتدار و با مردم خوش اخلاق باشد؛ گفته می‌شود: این یک شیعه است، این کارهاست که مرا خوشحال می‌سازد.    

سلوک عرفانی مصون از لغزش ورساننده سالک به هدف نهایی سلوک که نه سالک را دچار خطا و خلاف‌ها و بی‌راهه‌ و پرتگاه‌های عقیدتی و عملی کند و نه او را در میانه راه بگذارد و به انتهای مسیر نرساند، چگونه امکان پذیر است؟ رمز چنین سلامت و کمالی در سلوک چیست؟ سالک برای اطمینان به نیل به مقصد، باید چه شروطی را مد نظرداشته و مراعات کند؟   

ظاهراً می گوییم آقا می آید، ولی در حقیقت ما به خدمت حضرت بقیة الله - عج الله تعالی فرجه الشریف- می رویم. ما به پشت دیوار دنیا رفتیم و گم شدیم. باید از پشت دیوار بیرون بیاییم تا ببنیم که حضرت از همان ابتدا حاضر بودند.

نمازگزار در دو رکعت اوّل نماز ملزم به خواندن سوره ی حمد و بعد از آن یک سوره ی دیگر از قرآن است. قرآن کریم کتابی است که خود قرآن آن را معرفی کرده و فرموده: اِنّا جَعَلناهُ قُرآناً عربیّاً لَعَلَّکُم تَعقِلونَ وَ اِنّهُ فِی اُمِّ الکِتابِ لَدَینا لَعَلیٌّ حَکِیمٌ

ابوذر غفاری از سلمان فارسی، که خداوند از هر دوی آنها خشنود باد، پرسید: ای اباعبدالله! معرفت امیرالمؤمنین-علیه السلام- به نورانیت چیست؟[سلمان] گفت: ای جندب!(نام دیگر ابوذر) بیا برویم تا این را از خود آن حضرت بپرسیم. سپس به محل آن حضرت رفتیم و او را نیافتیم. ابوذر گفت: پس به انتظار ایشان ماندیم تا آن حضرت آمدند. حضرت فرمودند: چه امری شما را به اینجا کشانده است؟ ابوذر و سلمان گفتند: ای امیر مؤمنان به نزد شما آمده‌ایم تا در مورد معرفتتان به نورانیت سؤال کنیم.حضرت فرمودند آفرین بر شما دو دوست وفادار به دین خویش که کوتاهی کننده نیستید. به جانم سوگند که آن معرفت بر هر مرد و زن مؤمن واجب است...

قرآن کریم، در توصیف متقین در آیات آغازین سوره بقره، به یک ویژگی بارز اشاره کرده و می فرماید: «الذین یؤمنون بالغیب...» آنان که به غیب ایمان می آورند. تقوایی که تقوای آغاز بهره مندی از قرآن کریم است؛ تقوای یؤمنون بالغیب است. حال اگر انسان متقی که در مکتب قرآن پرورانده شده است؛ از هدایت های نورانی قرآنی بهره ببرد، دیگر غیبی برایش باقی نمی ماند و تمام غیب های عالم برای چنین انسانی شهاده می شود؛ لذا اینان دیگر یؤمنون بالغیب نیستند بلکه یؤمنون بالشهاده می شوند.  

هر گاه مؤمن طغیان کند و گل آلود شود، خداوند گودالی را سدّ راه او قرار می‌دهد تا گِل‌هایش ته نشین شود و دوباره صاف شود؛ یعنی با حوادث و ابتلائات جلوی او سد می‌زند تا زلال شود.