گزیده ای از سخنان استاد مورخ ۱۴۰۳/۱۰/۱۷

ماه رجب به برکت توجّهات علوی، ماه پاک شدن مؤمن از شائبه‌های غیر خدایی و نیز ماه توبه و استغفار است. تأکید ویژه‌ای بر ذکر استغفار با عبارات مختلف در این ماه شده است؛ همینطور استغفارهایی که به تَبع و در تکمیل یک عمل مستحب نقل شده است؛ مثل نماز فوق‌العادۀ روزهای جمعۀ ماه رجب بین نماز ظهر و عصر. امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام در این ماه، وجود دوستان خود را از هرچه غیرالهی است، پاک می‌کند. در جریان زندگی احتمال ابتلای انسان به معصیت یا ذَنب و یا غفلت وجود دارد. معصیت یعنی عصیان و سرکشی کردن. لذا به هر گناهی، معصیت گفته نمی‌شود. اگر عزم عصیان، سرکشی و فرمان خدا را زیر پا گذاشتن و گردن‌کشی در برابر امر الهی باشد، معصیت و عصیان است. امّا گاهی اوقات زور انسان به خواسته‌های نفسانی و وسوسه‌های شیطانی نمی‌رسد و از نفس و شیطان زمین می‌خورد و خلافی از او صادر می‌شود؛ امّا این معصیت نیست؛ گناه، ذَنب یا اِثم است. دوست اهل‌بیت علیهم‌السّلام اهل معصیت نیست؛ اما ممکن است از او گناه سر بزند. گاهی انسان دچار غفلت می‌شود و خدا و حقایق عالم بالا را فراموش می‌کند، به تلاش‌های خود یا کمک‌های دیگران امید می‌بندد و فراموش می‌کند همه‌کارۀ این عالم خداست‌. ماه رجب، ماه پاک شدن از گناه، غفلت و بالاتر از این‌ها، ماه پاک شدن از توجّه به غیرخداست و تمام این‌ تفضّلات به عنایت امیرالمؤمنین علی علیه‌السّلام است. در ماه رجب با استمداد از ولایت علوی می‌توان کعبۀ دل را از تمام بت‌ها خالی، پاک و تطهیر کرد