مقدّمه

انتشار ترجمة انبوهی از آثار محقّقان و اندیشمندان غربی عرصة مدیریّت، و آثار نویسندگان ایرانی که با اقتباس از نوشته‌های غربیان به رشتة تحریر در آمده است از یک سو و پیشرفتهای چشمگیر کشورهای غربی در عرصه‌های دانش، فنّاوری و اقتصاد از سوی دیگر، گروهی را به سوی تسلیم مطلق شدن در برابر اندیشه‌های مدیریّت غربی سوق داده است. همچنین آثار محقّقان مزبور این گمان را در برخی اذهان پدید آورده است که با وجودِ آنها، نیازی به تحقیق و تفحّص در جهت دستیابی به مدیریّت اسلامی - ایرانی نداریم. در این بخش از کتاب به بررسی همین دو نکته می‌پردازیم که آیا به استناد پیشرفت کشورهای غربی خود را یکجا و به طور مطلق تسلیم اندیشه‌های مدیریّتی غربیان کردن، می‌تواند کاری صحیح، منطقی و علمی به شمار آید؟ و آیا وجود آثار محقّقان غربی عرصة مدیریّت، ما را از تحقیق به منظور شناسایی و تدوین مدیریّت اسلامی و بهره‌گیری از نتایج آن در اداره سازمانهای کشورمان بی‌نیاز می‌سازد؟