تبرّی در لغت به معنای کناره گرفتن از چیزی است که مجاورت آن ناپسند است. در قرآن کریم در مواردی از تبرّی جستن خدا و انبیای الهی از مشرکان و دشمنان خدا سخن گفته شده است.[۱۷۴] در احادیث معصومین علیهم السّلام نیز تبرّی جستن از دشمنان خاندان پیامبر اکرم علیهم السّلام و کسانی که به آن بزرگواران ستم کردند، جزء لاینفکّ و موجب کمال راستین ایمان و تکلیفی واجب بر مؤمنان و شرط قبولی تمامی اعمال آنان شمرده شده است. حضرت رضا در بخشی از حدیث مفصّلی که طی آن ایمان را تشریح کرده‌اند، می‌فرمایند: ایمان عبارت است از... و تبرّی جستن از کسانی که به خاندان پیامبر ستم کردند و به بیرون راندن آن بزرگواران از شهر و دیارشان اهتمام ورزیدند و روش ستم به آنان را پایه‌گذاری کردند و سنّت و رویّة پیامبرشان را دگرگون ساختند. (و آن گاه ناکثین و قاسطین و مارقین و امثال معاویه و عمرو بن عاص و ابوموسی اشعری و کسانی که توطئة به شهادت رساندن امیرالمؤمنین علیه السّلام را تدارک دیده و اجرا کردند را به عنوان مصادیق کسانی که تبرّی جستن از آنان جزء و شرط ایمان راستین است نام می‌برند)[۱۷۵] امام صادق علیه السّلام می‌فرمایند: محبّت اولیاء خدا و ولایت و فرمانبرداری از آنان واجب است و تبرّی و بیزاری جستن از دشمنانشان و از کسانی که به خاندان پیامبر صلّی الله علیهم ستم کردند و پردة پیامبر را دریدند و فدک را از حضرت فاطمه علیها السّلام گرفتند و حضرتش را از میراث خود محروم کردند و حقوق او و همسرش را غصب کردند و بر آتش کشیدن خانه‌اش اهتمام نمودند و ستمگری بر خاندان پیامبر را پایه‌گذاری کردند و سنّت پیامبر را تغییر دادند، واجب است. و تبرّی جستن از ناکثین و قاسطین و مارقین واجب است. و تبرّی جستن از پیشوایان گمراهی و رهبران ستمگری، از نخستین تا آخرینشان واجب است. و تبرّی جستن از قاتل امیرالمؤمنین علیه السّلام و تمامی قاتلان اهل‌بیت علیهم السّلام واجب است.[۱۷۶] پیامبر اکرم خطاب به حضرت علی علیهما السّلام فرمودند: ای علی، سوگند به آن کس که مرا به پیامبری مبعوث نمود و بر تمامی خلایق برگزید، اگر بنده‌ای هزار سال عبادت بکند، جز با ولایت تو و ولایت امامان از نسل تو، از او پذیرفته نمی‌شود و ولایت تو نیز جز با تبرّی و بیزاری جستن از دشمنانت و دشمنان امامان از نسل تو پذیرفته نمی‌شود. این حقیقت را جبرئیل امین به من خبر داد. هر که خواهد به آن ایمان آورد و هر که خواهد بدان کفر ورزد.[۱۷۷] و در حدیثی آمده است: به امام صادق علیه السّلام عرض شد فلان شخص ولایت شما را قبول دارد، لکن در تبرّی جستن از دشمن شما سست است. حضرت فرمودند: هیهات، کسی که مدّعی محبّت ماست ولی از دشمن ما تبرّی نمی‌جوید، ادّعای دروغ نموده است.[۱۷۸]