صلوات بر پیامبر و خاندان پاکش راهی برای اتّصال یافتن به آن بزرگواران است. به تعبیر دیگر، صلوات بر آن دُردانگان عالَم خلقت، صله و نثار کردن هستی خویش به پای آن والامقامان است. به دیگر عبارت، صلوات، درود فرستادن و بزرگداشتن آن جانشینان برگزیده خدا در ارضِ عالَم وجود است. به بیان دیگر، صلوات، قدردانی و سپاسگزاری از الطاف و عنایات و تحمّل مشقّات و زحماتی است که آن هادیان و والیان خلقت، در راه دستگیری از ما خاکیان پذیرا شده‌اند.

در بین کارهایی که خداوند متعال مؤمنان را به انجام آن امر فرموده است، موارد بسیار نادری وجود دارد که خود نیز به انجام آنها مبادرت می‌ورزد. از این معدود موارد، یکی صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین می‌باشد. چنانکه در قرآن کریم می‌فرماید: اِنَّ اللهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِی یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا صَلّوا عَلَیهِ وَ سَلِّموا تَسلیماً: هرآینه خداوند و ملائکة الهی بر پیامبر صلوات می‌فرستند. ای کسانی که ایمان آورده‌اید، بر او صلوات بفرستید و کاملاً در برابر او تسلیم باشید.[۱۶۵]

به مصداق کلام الهی در حدیث قدسی که فرمود: کَما تُدینُ تُدانُ: به همان شیوه که رفتار کنی با تو رفتار می‌شود.[۱۶۶] و به اعتبار آیة قرآن: مَن جاءَ بِالحَسَنَةِ فَلَهُ عَشرُ اَمثالِها: هرکس نیکی‌یی بیاورد، دَه برابر مانند آن، برای او پاداش خواهد بود.[۱۶۷] پاداش کسی که بر پیامبر و خاندان پاکش صلوات می‌فرستد این است که خدا و ملائکة الهی لااقل ده بار بر او صلوات می‌فرستند. هُوَالَّذی یُصَلّی عَلَیکُم وَ مَلائِکَتُهُ لِیُخرِجَکُم مِنَ الظُّلُماتِ اِلَی النّورِ وَ کانَ بِالمُؤمِنینَ رَحیماً. تَحِیَّتُهُم یَومَ یَلقَونَهُ سَلامٌ وَ اَعَدَّ لَهُم اَجراً کَریماً: خداوند است که خود و ملائکه‌اش بر شما صلوات می‌فرستد تا شما را از تاریکی‌ها به سوی نور بیرون آورد و خداوند نسبت به مؤمنان مهر ویژه‌ای دارد. تحیّت آنها در روزی که به لقاء پروردگارشان نایل می‌شوند سلام است و خداوند برای آنها پاداش کریمانه‌ای فراهم ساخته است.[۱۶۸] و به موجب احادیثی که مرحوم علاّمة مجلسی از پیامبر اکرم و ائمّة معصومین علیهم افضل صلوات المصلّین نقل کرده است، پس از صلوات بر پیامبر، می‌بایست بر آل او نیز صلوات فرستاد و بوی بهشت، که از فاصله پانصد سال راه به مشام می‌رسد، به مشام کسی که در صلواتش، آل پیامبر را شریک نکند نخواهد رسید. هر شخص با تقوی و مهذّبی در شمول آل پیامبر علیهم السّلام قرار دارد و با افزودن آل محمّد در صلوات، علاوه بر اهل‌بیت و ائمّة معصومین علیهم السّلام شیعیان آن بزرگواران نیز در آن صلوات داخل خواهند بود. صلوات خداوند موجب نزول رحمت بر پیامبر و آلش، صلوات ملائکه مایة تزکیه و مبّرا ماندن آن بزرگواران از هر نقص و کاستی، و صلوات مؤمنان دعای بر پیامبر و خاندان بزرگوارش می‌باشد و نیز، اظهار پایداری بر پیمانی است که شیعه در عالَم ذرّ با آن بزرگواران بسته است. رسیدن حضرت ابراهیم علیه السّلام به مقام خُلّت، به سبب فراوان صلوات فرستادن او بر محمّد و آل محمّد صلّی الله علیهم اجمعین بوده است و فرستادن صلوات زمینه‌ساز استجابت دعا و موجب منهدم شدن گناهان و باقی نماندن ذرّه‌ای از آن در نامه عمل مؤمن و پاک شدن از گناهان، همانند روز تولّد از مادر می‌باشد و شفاعت پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم در روز قیامت را بر فرستندة صلوات، حتّی اگر اهل گناهان کبیره باشد، قطعی می‌سازد. صلوات نفاق را از وجود شخص زایل می‌کند و قلب را نورانیّت می‌بخشد و درهای عافیت را به روی شخص می‌گشاید و در روز قیامت سنگین‌ترین عملی است که در کفّة اعمال شایسته فرد قرار می‌گیرد و در قبر و در صراط و در بهشت، به صورت نوری برای فرستندة صلوات تجلّی می‌نماید که پیرامون او را احاطه می‌کند و در اثر آن، تمام اجزای وجود شخص فرستندة صلوات نورانی می‌شود و سرانجام او را بهشتی می‌سازد.[۱۶۹]