اقدام دیگر، امر به معروف و نهی از منکر همگانی است. همه در مسئله‌ی حجاب موظّفند امر به معروف و نهی از منکر کنند. دختر، پسر، مسؤول، غیر‌مسؤول، همه وظیفه دارند. اگر افراد مغرض و معاندی با شخص آمر به معروف و ناهی از منکر برخورد بدی کردند، که برخی اوقات برخوردهای خشن و وحشیانه‌ای می‌کنند، مسؤولان اجرایی و قضایی باید از آمر به معروف و ناهی از منکر حمایت کنند. البتّه امر به معروف و نهی از منکر شیوه‌ها و متدهایی دارد که آنها را باید یاد گرفت و درست عمل کرد. امّا تا می‌گوییم امر به معروف ونهی از منکر، برخی می‌گویند اصول زیادی دارد، که ما وارد نیستیم؛ لذا فعلاً انجام نمی‌دهیم تا ببینیم بعد چه می‌شود. نه! امر به معروف و نهی از منکر یک امر واجب است مثل نماز. همان‌طور که باید نماز بخوانیم، باید احکام نماز را هم یاد بگیریم. اگر کسی احکام نماز را یاد نگیرد، تکلیف نماز از او برداشته نمی‌شود. امر به معروف و نهی از منکر هم همین‌طور است. باید روش‌ها و ضوابط اسلامی‌اش را یاد بگیریم و عمل کنیم. اگر انجام ندادیم، خلاف شرع کرده‌ایم. فردای قیامت مؤاخذه می‌شویم. پس در امر حجاب، همه باید امر به معروف کنیم. وقتی هم چند نفر وقیح و مغرض با یک آمر به معروف و ناهی از منکر، برخورد خشن و تخریبی کردند، مسؤولان نظام باید از آمر به معروف و ناهی از منکر حمایت کنند، نه اینکه دست به هم بمالند و امروز و فردا کنند؛ چرا که نمی‌خواهند خطر کنند؛ چون ممکن است افراد معاند فردا علیه آن مسؤول تحصّن کنند و شعار بدهند. مسؤولان باید شجاعت داشته باشند و حمایت کنند.