فراهم آوردن تسهیلات برای ازدواج جوانان، کار مهمّ دیگر است. یک طرف این کار، تأمین مسکن و شغل است، تا امکان ازدواج برای جوانان فراهم شود. این وظیفه‌ی دولت است. گفتیم که به تأخیر افتادن ازدواج، زمینه‌های بسیار خطرناکی را هم برای دختران و هم برای پسران ایجاد می‌کند؛ چون وقتی این نیاز طبیعی وجودشان، به صورت شرعی، اخلاقی و پاک پاسخ داده نشود، غریزه به آنها فشار می‌آورد تا به نحو دیگری آن را ارضاء کنند؛ این مسئله سبب آلودگی‌هایی در جامعه می‌شود. بازار پررونقی برای جلوه‌فروشی زنان بی‌حجاب فراهم می‌کند. باید مشکل مسکن برای جوانان حل شود. پشت تریبون‌ها شعار ندهیم؛ کار بکنیم. شعارهای ما گاهی اوقات ۱۸۰ درجه با عملکردمان فرق می‌کند. شعار می‌دهیم مشکل مسکن را حل می‌کنیم، بعد سیاست‌هایی را در پیش می‌گیریم که قیمت مسکن چندین برابر افزایش می‌یابد. ما برای سخنرانی دولتمرد نشدیم، برای اجرا دولتمرد شدیم. امکان اشتغال نیز باید برای جوانان فراهم شود.

از طرف دیگر، استانداردها و انتظارات زوجین و خانواده‌ها را در مسئله‌ی ازدواج باید تصحیح کنیم. این اشرافیّت، تجمّل، مهریّه‌های بالا، جهیزیّه‌های کمرشکن و مجالس پرهزینه و اشرافی عقد و عروسی، سدّ بزرگی سر راه ازدواج دختران و پسران خوب و دوست‌داشتنی جامعه‌ی ماست. واقعاً باید یک انقلاب بینشی در محیط ایجاد شود و به جای زندگی تجمّلاتی که فقط ظاهری دارد و خدا می‌داند چه تلخی‌هایی در دل دختران و پسران جوان ما پشت این ظاهرهای شیک و مجلّل نهفته است، به زندگی ساده، پاک و صمیمی روآوریم. این تحوّل باید از سطوح عالی جامعه آغاز شود. ابتدا مسؤولان و مدیران عالی نظام و فرهیختگان و اندیشمندان جامعه، که تأثیر الگویی دارند، باید به این ساده‌زیستی روآورند و از اشرافیّت و تجمّل در زندگی و از جمله در امر ازدواج، دست بردارند.

پس مشکل ازدواج را باید از دو طرف حل کرد؛ دولت باید فکر مسکن و اشتغال برای جوانان باشد و ما هم باید در الگوهایمان تحوّل جدّی ایجاد کنیم. سطح انتظارمان متعادل شود و مهریّه‌ها و جهیزیّه‌های وحشتناک و کمرشکنی را که مانع بزرگ ازدواج‌هاست، برداریم و ازدواج را تسهیل کنیم. اگر امکان ازدواج فراهم شود، دختری که شوهری دوست‌داشتنی دارد، به چه دلیل در پی این باشد که با عرضه‌ی زیبایی‌های جسمی خود به مردان دیگر، نگاه‌های آلوده‌ی چند پسر یا مرد هوسباز را به خود جذب کند؟