انتصاب مسؤولان باورمند و شجاع در مناصب فرهنگی، اداری، انتظامی و قضایی که هم به حجاب معتقد باشند و هم پذیرای دشواری‌های برخورد با این معضل باشند، نکته‌ی بسیار مهمّی است. متأسّفانه برخی مسؤولان در کشور یا باور آنچنانی به مسئله‌ی حجاب و ضرورت آن ندارند و اهمّیّت و نقش کلیدی و تعیین کننده‌ی آن را در سرنوشت جامعه نمی‌شناسند و یا برخی که چنین اعتقادی دارند، شجاعت لازم را که خطر کنند و از آبروی خود برای پرداختن به حلّ مشکل سرمایه‌گذاری کنند، ندارند و می‌ترسند مورد تمسخر گیرند و یا با بروز اعتراضات، رده‌های بالاتر، آنها را از مسندشان بر کنار کنند. لذا مصلحت می‌دانند خود را برای رفع مشکل درگیر نکنند.

اگر جامعه بخواهد اصلاح شود، در همه‌ی این مناصب، چه مناصب فرهنگی، در رسانه‌ها، آموزش و پرورش، آموزش عالی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهادهای فرهنگی و چه در دستگاه‌های اداری و نیروهای انتظامی و دستگاه قضایی کشور، باید افراد شجاع و باورمند به این مسئله و آماده‌ی خطر کردن و تحمّل شدائد در راه حلّ این مشکل، عهده‌دار مسؤولیّت‌ها شوند تا بتوان این مشکل را حل کرد. یکی از معضلات جدّی ما که باعث شده این مشکل بعد از قریب سی سال هنوز باقی بماند، غالباً نبودِ چنین مسؤولانی است. بعضاً علّت بر سر کار نبودن اینگونه مسؤولان باورمند و شجاع و بر سر کار ماندن اشخاص بی‌اعتقاد و محافظه‌کار را نبود چنان نیروهایی عنوان می‌کنند. پاسخ این توجیه را از زبان امیرالمؤمنین علیه‌السّلام می‌شنویم.

حضرت علی علیه‌السّلام هنگامی که مالک اشتر را به سمت فرمانروای مصر انتخاب کردند، در قالب یک دستورالعمل کلّی، تذکّراتی به او فرمودند[i]؛ از جمله این که: اِنَّ شَرَّ وُزَرائِکَ مَن کانَ لِلاَشرارِ قَبلَکَ وَزیراً وَ مَن شَرِکَهُم فِی الآثامِ: هر آینه بدترین همکاران، معاونان و یاران تو در اداره‌ی امور کشور مصر، کسانی‌اند که برای دولت قبل از تو وزیر بودند، بازو و ایادی اصلی آن دولت بودند و در آلودگی و گناهانی که دولت قبلی مرتکب شد و ترویج کرد، شریک هستند.

فَلا یَکونَنَّ لَکَ بِطانَةً فَإنَّهُم أَعوانُ الأَثَمَةِ وَ إِخوانُ الظَّلَمَةِ: پس نکند این‌گونه افراد را محرم راز خود قرار دهی، چرا که آنان یاران گناهکاران و برادران ستمگرانند.

وَ اَنتَ واجِدٌ مِنهُم خَیرَ الخَلَفِ مِمَّن لَهُ مِثلُ آرائِهِم وَ نَفاذِهِم وَ لَیسَ عَلَیهِ مِثلُ آصارِهِم وَ اَوزارِهِم وَ آثامِهِم، مِمَّن لَم یُعاوِن ظالِماً عَلی ظُلمِهِ وَ لا آثِماَ عَلی إِثمِهِ: و این در حالی است که تو یقیناَ می‌توانی در بین بقیّه‌ی نیروهای موجود در مصر، بهترین جانشینان را برای رؤسا، معاونان و مسؤولان انتخاب کنی، از کسانی که تشخیص و نظر و تأثیرگذاری و قدرت مدیریّتی همانند آنها دارند، ولی مسؤولیّت چنان جرائم و خلاف‌ها و گناهانی را بر دوش ندارند؛ کسانی که هیچ ستمگری را در ستمگری‌ها یاری نمی‌کنند و هیچ گناهکاری را در جرائمش مدد نمی‌دهند.

اُولئِکَ أخَفُّ عَلَیکَ مَؤونَةً وَ أحسَنُ لَکَ مَعونَةً وَ أحنی عَلَیکَ عَطفاً وَ أقَلُّ لِغَیرِکَ إلفا:ً این‌گونه اشخاص که در بین مردم و جامعه‌ی مصر هستند، اگر آنها را به کار بگیری، هم بار و هزینه‌شان بر تو خیلی سبکتر است و هم یاری و مدد‌ دادنشان در پیشبرد کارها خیلی بیشتر است و هم نسبت به تو که مسؤول جدید کشور مصر شدی، علاقه‌ی قلبی دارند و الفتشان با جناح مقابل تو و با کسانی که با دین و ارزش‌های الهی ضدّند، بسیار کمتر از مسؤولان برجا مانده از دوره‌ی مدیران قبلی است. در حالی ‌که کسانی که در دولت قبلی مسؤول بودند، ولو اینکه در مقابلت تعظیم کنند و بله قربان بگویند، اما ته دلشان با تو رفیق نیستند، ولی چون امروز رئیس شده‌ای تعظیم می‌کنند که در مسند قدرت باقی بمانند.

فَاتَّخِذ اُولئِکَ خاصَّةً لِخَلَواتِکَ وَ حَفَلاتِکَ: از آنها استفاده کن و آنها را محرم اسرار خود قرار ده. این‌گونه نیروها وجود دارند و دروغ است اگر بگویی چنین نیروهایی نیستند؛ لذا از همان عناصر قبلی استفاده می‌کنم. امیرالمؤمنین‌ علیه‌السّلام می‌گویند که قطعاًَ وجود دارد.

ثُمَّ لْیَکِن آثَرُهُم عِندَکَ أقوَلَهُم بِمُرِّ الحَقِّ لَکَ وَ أقَلَّهُم مُساعِدَةً فی ما یَکونُ مِنکَ مِمّا کَرِهَ اللهُ ِلاَولیائِهِ واقِعاً ذلِکَ مِن هَواکَ حَیثُ وَقَع؛ بعد حضرت فرمودند: ای مالک، در بین نیروهایی که به کار می‌گیری، چه کسی در نظرت برجسته‌تر باشد؟ آن که تعظیم می‌کند؟ آن که بله قربان می‌گوید؟ آن که در مقابل هر حرف نادرستت، بَه‌بَه و چَه‌چَه می‌گوید؟ نه! کسی در بین آنها برگزیده‌ترین نیرو باشد که حق را با همه‌ی تلخی‌اش صریح‌تر از دیگران به تو می‌گوید. وقتی خلاف و اشتباه می‌کنی رُک به تو می‌گوید که حرکتت خلاف انقلاب و اسلام و اصول عقل و منطق و دین و ایمان است. آن که با شهامت‌تر است و صریح‌تر این حرف‌ها را به تو می‌زند و در کارهای خلافی که می‌خواهی بکنی، همراهی کمتری می‌کند و نمی‌گذارد کار خلافی بکنی، نه اینکه در خلاف‌کاری‌ها بازوی تو شود. این‌گونه اشخاص که حاضرند هر چه را در راه حقیقت به سرشان بیاید، تحمّل کنند، در نظرت برجسته‌تر باشند. آنها که برای اینکه آنچه خدا برای اولیائش نمی‌پسندد، اجرا نشود، حاضرند تن به هر دشواری دهند و خطر کنند و پذیرای هر مشکلی شوند. اینگونه افراد را به کار گیر؛ نه کسانی را که در دولت قبلی مسؤول بودند و در جنایات و ظلم و فساد و آلودگی‌های دولت قبل از تو، به عنوان ایادی اصلی دولت بودند.

پس اوّلین نکته این است که در همه‌ی بخش‌های جامعه، باید کسانی سر کار بیایند که هم با همه‌ی وجود معتقد باشند و هم با شهامت و آماده‌ی خطرپذیری برای حلّ معضل باشند و قطعاً چنین اشخاصی وجود دارند