حجاب باعث می‌شود زن از تعرّضات مردان هوسران مصون بماند و مایه‌ی امنیّت زن در جامعه است. زنان و دخترانی که در جامعه خودآرایی، خودنمایی، جلوه‌فروشی و طنّازی می‌کنند، در معرض برخوردهای زشت مردان هوسران قرار می‌گیرند. از متلک گفتن‌ها و رفتارهای زشت و مزاحمت‌های خیابانی گرفته تا رفتارهای خیلی خشن، همچون ربوده شدن و تجاوز به عنف. حجاب محدودیّتی برای مردان هوسران و مصونیّتی برای زنان پاکدامن است.

اگر بخواهیم در جامعه، زن در امنیّت و آسایش و آرامش باشد و از تعرّض مردان هوسباز و شهوتران مصون بماند، لازمه‌اش این است که پوشش او به گونه‌ای باشد که راه این طمع را بر مردهای کذایی ببندد و به ذهن کسی خطور هم نکند که می‌تواند او را بازیچه‌ی هوس‌های خود قرار دهد.

اشخاص همه‌ی حرف‌هایشان را با زبان نمی‌زنند. خیلی از حرف‌ها را با حرکات، حالات، و طرز لباس پوشیدن می‌زنند. زنی که خود را آرایش کرده و لباس محرّکی پوشیده است و حرکت‌های جلفی از خود نشان می‌دهد، با این طرز لباس پوشیدن و رفتار کردنش حرف می‌زند و به مردان هوسران می‌گوید من عروسکم، بیایید با من بازی کنید. بیایید خواسته‌های شهوانی خود را با من ارضاء کنید. من انسان اندیشمند و ارزشمندی نیستم، یک ابزار ارضاء شهوتم.

لباس، پوشش و رفتار زن باید به گونه‌ای باشد که به مردان هوسباز بفهماند که من اهلش نیستم و به شما اجازه نمی‌دهم مرا بازیچه‌ی هوسرانی‌های خود کنید. حجاب چنین پیامی دارد و زن را در امنیّت قرار می‌دهد.