از جمله چیز‌هایی که شایسته است در این بحث سریع بدان اشاره نماییم این است که زکات همان‌گونه که اسمش الهام می‌کند، «پاکسازی» و «رشد» در آنِ واحد است. می‌دانیم که اسلام زکات را حقّی الهی قرار داده است و آن را برای فقرا مقرّر نموده، پس حقّی برای آنهاست و چیزی است که به مجرّد استحقاقشان ‌‌متعلّق به آنهاست. بر همین اساس، مبادرت شخص مالک به پر‌داخت زکات به‌ فقرا و پاک نمودن اموالش از این‌که با حقّ شخص دیگری مخلوط شود، واجب گردیده است.