[۲]- أَقُولُ: ذَکَرَ والِدی رَحِمَهُ ‌اللهُ أَنَّهُ رَأَى فی کِتابٍ عَتِیقٍ، جَمَعَهُ بَعضُ مُحَدِّثی أَصحابِنا فی فَضائِلِ أَمیر َالمُؤمِنینَ علیه السّلام هذَا الخَبَرَ وَ وَجَدتُهُ أَیضاً فی کِتابٍ عَتِیقٍ مُشتَمِلٍ عَلى أَخبارٍ کَثِیرَةٍ. قالَ: رُوِیَ عَن مُحَمَّدِ بنِ صَدَقَةَ أَنَّهُ قالَ.

[۳]- البیّنة: ۵/

[۴]- فی نسخة: و لم یرتد.

[۵]- فی نسخة: بمحمّد.

[۶]- البقرة: ۴۵/

[۷]- الحج: ۴۵/

[۸]- البیّنة: ۵/

[۹]- الرّعد: ۷/

[۱۰]- الرّعد: ۱۱-۸/

[۱۱]- الهدّة: صوت الوقع الحائط و نحوه و فی الخبر: اعوذ بک من الهدة و الهدة و فسّر الهدّ بالهدم و الهدّة بالخسف، و الهدّ: صوت ما یقع من السّماء.

[۱۲]- یس: ۱و۲/

[۱۳]- القلم: ۱/

[۱۴]- طه: ۱و۲/

[۱۵]- الفاتحة: ۶/

[۱۶]- النبأ: ۲و۳/

[۱۷]- المؤمن: ۱۵/

[۱۸]- الطّلاق: ۱۰و۱۱/

[۱۹]- فی نسخة: کلّ یوم.

[۲۰]- الرّحمن: ۱۹و۲۰/

[۲۱]- الانبیاء: ۲۳/

[۲۲]- هذا کنایة عن شدّة قربهم و عظم منزلتهم عندالله، او کنایة عن احاتهم العلمیة بامور السّماوات و الارضین بإفاضة الله تعالی إیّاهم او قدرتهم بها و مطاعیتهم عندها.

[۲۳]- الانبیاء: ۲۷/

[۲۴]- اعراف: ۴۳/

[۲۵]- الزّمر: ۷۱/

[۲۶]- مجلسی، بحارالانوار، کتاب امامت، ابواب نشانه‌ها، صفات و شرایط امام و آنچه جایز و سزاوار است که به او نسبت داده شود و آنچه جایز نیست، باب احادیث کمیابی در معرفت اهل بیت ـ که درود خداوند بر ایشان باد ـ به نورانیّت؛ و در آن باب ذکر جمله‌ای از فضائل ایشان ـ که بر آنان سلام باد ـ قرار دارد، جلد۲۶، صفحه ۱، حدیث۱/

[۲۷]- ( مجلسی: ) می‌گویم: پدرم، که خدایش بیامرزد، ذکر نموده است که در کتابی که یکی از محدّثان شیعه در فضائل امیرالمؤمنین علیه السّلام گردآوری نموده، این روایت را دیده است. من نیز آن را در کتابی قدیمی که شامل روایات فراوانی بود یافتم. گفت: از محمّد بن صدقه روایت شده است که او گفت.

[۲۸]- جندب نام ابوذر ; است.

[۲۹]- سورة بیّنه، آیة ۵/

[۳۰]- ابا عبدالله، کنیه سلمان است.

[۳۱]- سورة بقره، آیة ۴۵/

[۳۲]- سورة حج، آیة ۴۵/

[۳۳]- سورة رعد، آیة ۷/

[۳۴]- سورة رعد، آیات ۸ تا ۱۱/

[۳۵]- سورة یس، آیات ۲ و ۳/

[۳۶]- سورة القلم، آیة ۱/

[۳۷]- سورة طه، آیات ۱ و ۲/

[۳۸]- سورة حمد، آیة ۶/

[۳۹]- سورة نبأ، آیات ۱ و ۲/

[۴۰]- سورة غافر،‌ آیة ۱۵/

[۴۱]- سورة طلاق،‌ آیات ۱ و ۱۱/

[۴۲]- سورة رحمن، آیات ۱۹ و ۲۰/

[۴۳]- سورة انبیاء، آیة ۲۳.

[۴۴]- سورة انبیاء، آیة ۲۷/

[۴۵]- سورة اعراف، آیة ۴۳/

[۴۶]- سورة زمر، آیة ۷۱/