۞            خداوند شیطان را هم برای تکامل انسان قرار داده است تا ناخالص‎ها را از بهشت دور و خالص‎ها را به بهشت داخل کند.

۞            به شما بشارت می‎دهم که می‎توان بر شیطان غالب شد. اِنَّ کَیدَ الشَّیطانِ کَانَ ضَعیفاً: همانا کید و مکر شیطان ضعیف است.

۞     کسی که در کارهایش بسم‌‌الله بگوید، شیطان از او غافل می‎شود و او می‎تواند به راهش برود. وقتی وجود خودش بسم‌الله شود، اجنّه و شیاطین از او فرار می‎کنند.

۞            انسان وقتی به ولایت و محبّت راه پیدا می‎کند، شیطانش تسلیم او می‎شود.

۞            شیطان وجودش اعتباری است، می‎توان به خود گفت اصلاً نیست.

۞     گرچه شیطان از خدا تا روز قیامت عمر تقاضا کرد، ولی خداوند به او فرمود: تا یَومِ ‌الوَقتِ ‌المَعلوُمِ به تو مهلت دادم. از کجا که آن‌وقت معلوم یک ساعت بعد نبوده است؟ شاید شیطان اصلاً نابود شده باشد. بنابراین از شیطان حرف نزن، از خوبان حرف بزن.

۞     در جلسه‎ای دو نفر با هم بحث می‎کردند، یکی از وجود شیطان و حیله‎های او صحبت می‎کرد و دلیل می‎آورد و دیگری با دلیل ثابت می‎کرد که شیطان عدمی‎ است و حیله‎های او ضعیف است. نظر مرا خواستند. من فکر کردم هر قدر هم که کم‎عقل باشم، باید کمک کسی باشم که شیطان را ضعیف و نابود می‎کند.

۞     در دوران جوانی‌ام یکی از علمای نجف برای معالجه به تهران آمدند و من هم از ایشان دعوت کردم مهمان ما باشند و نماز جماعت را در مسجد متروکه‎ای در ده ما اقامه کنند که سال‎ها قبل امام جماعتش از دنیا رفته بود و جماعت در آن برپا نمی‎شد و هم من روزها ایشان را به تهران پیش دکترها ببرم. چند روز که نماز جماعت دائر شد، بازماندگان امام جماعت قبلی مسجد نامه‎ای به امام جماعت جدید نوشتند که شما باعث نشوید مسجد آبا و اجدادی ما غصب شود و نامه را در صف جماعت به آن عالم دادند. ایشان هم بعد از اینکه آن را خواندند، به من دادند که بخوانم. وقتی نامه را خواندم، گویا کمرم شکست. خیلی ناراحت شدم که چرا مردم این‎طور هستند. مسجدی که سال‎ها متروک مانده بود، حالا که چند روز است جماعت در آن دائر شده، این‎گونه می‎خواهند جلوی آن را سد کنند. در بازگشت از مسجد حالم به گونه‎ای بودکه آن عالم متوجّه شد. ایشان به من گفتند: ناراحت نباش، اگر کسی برای خدا قدم برداشته است، بر خود خداست که موانع راه را از میان بردارد، نباید نگران موانع بود. آنچه جای رسیدگی و توجّه دارد، این است که نیّت واقعاً خدایی و خالص باشد، بقیه‎ی کار بر عهده‎ی خود خداست. این حرف روحیّه‎ی تازه‎ای به من داد و اتفاقاً همین‎طور هم شد و خود خدا آن مانع را برطرف کرد. این نکته که آن عالم گفت، خیلی مهم است و در همه‎ی مسیر به درد مؤمن می‎خورد.

۞            وقتی کسی به مهمانی دعوت شده باشد و برای ملاقات صاحبخانه بخواهد وارد شود، وظیفه‎ی صاحبخانه است که به سگ پاسبان که برای ممانعت از ورود بیگانگان کنار در بسته است، بگوید به او کاری نداشته باشد و بگذارد داخل شود. شیطان سگ درگاه خداست. برداشتن موانع از قبیل شیطان بر عهده‎ی صاحبخانه است. شما یک کار بیشتر ندارید و آن توجّه کامل به صاحبخانه است. کَانَ حَقّاً عَلَینا نَصرُ المُؤمِنینَ: بر ما حقّی است که مؤمنان را یاری کنیم. اِنَّ عِبادی لَیسَ لَکَ عَلَیهِم سُلطانٍ: ای شیطان، هرآینه تو بر بندگانم تسلّط نداری.

۞     شیطان مثل سگ پاسبان خانه‎ی خداست. هر کس با صاحبخانه کار داشته باشد، حق‎تعالی چون ضامن راهش است، به شیطان می‎گوید این از خود ماست، بگذار داخل شود. امّا اگر کسی ریگی توی کفشش باشد و قصد دزدی داشته باشد، شیطان نمی‎گذارد. خود شیطان گفت: فَبِعِزَّتِکَ َلاُغوِیَنَّهُم اَجمَعینَ الاّ عِبادَکَ مِنهُم المُخلَصینَ: خداوندا به عزت تو سوگند که جز بندگان خالص شده‎ات، همه‎ی انسان‎ها را گمراه و اغوا می‎کنم.