نحوه‌ی اعتقاد به امامی که غایب است

اکنون این سؤال مطرح می‌شود که چگونه می‌توان به امامی که غایب است و دیده نمی‌شود و اگر هم دیده شود‌‌، شناخته نخواهد شد، اعتقاد پیدا کرد.

پاسخ به این سؤال‌ بسیار ساده است. ما در این عصر چگونه به وجود پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلّم) و نبوّت و رسالت آن حضرت معتقد شده‌ایم؟ چگونه به وجود و امامت سایر ائمّه:‌ ایمان و اعتقاد یافته‌ایم؟ مگر ما امیرالمؤمنین‌(علیه السلام) یا سایر ائمّه: را به چشم ظاهر دیده‌ایم؟ روشن است که تنها راه این اعتقاد و ایمان، آیات قرآن کریم و احادیث و روایات موثّق و اخبار متواتری بوده که به‌دست ما رسیده است.[i] تمام دلایلی که برای اعتقاد به یازده امام پیشین: موجود است، برای اعتقاد به امام دوازدهمارواحنا‌فداه نیز وجود دارد و نحوه‌ی اعتقاد و ایمان به امام غایب‌(علیه السلام) در دوران غیبت، همان نحوه‌ی اعتقاد ما به سایر ائمّه: است. بنابراین به همان طریقی که وجود و ولایت سایر ائمّه‌ی معصومین‌: را پذیرفته‌ایم‌، وجود و ولایت حضرت بقیّـّﺔ‌الله‌ الاعظم‌ارواحنا‌فداه در عصر غیبت نیز قابل پذیرش خواهد بود.

علاوه بر آن، اموری به تثبیت و تحکیم اعتقاد مزبور کمک می‌کنند. یکی از شواهدی که می‌تواند این اعتقاد را تقویت کند و انسان را در پایبندی به آن راسخ‌تر نماید‌، تأیید نوّاب خاصّه‌ی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است که شخصیّت‌های بسیار والای معنوی بوده‌اند. برای مثال‌، عثمان‌بن‌سعید نایب اوّل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف که در زمان امام حسن عسکری‌(علیه السلام) نیز عهده‌دار وظایفی ازسوی ایشان بود‌ه است‌، شخصیّتی بسیار موثّق و مورد تأیید آن حضرت بوده است. سایر نوّاب نیز به همین ترتیب از موقعیّت‌های بالای معنوی برخوردار بوده‌اند. ازاین‌رو وقتی این بزرگواران از ملاقات‌های خود با امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خبر می‌دهند‌، قوّت قلبی برای شیعیان بر وجود آن حضرت خواهد بود.

عامل نیرو‌‌بخش دیگر در اعتقاد به امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف توقیعاتی است که آن حضرت در پاسخ به سؤالات مردم صادر فرموده‌اند. این نامه‌ها چه در زمان غیبت صغری و چه در دوران غیبت کبری‌، به‌ دست شیعیان رسیده است. چه بسیار نامه‌هایی که حضرت مهدی‌ارواحنا‌فداه به علما و فقهای شیعه نوشته‌اند و در آنها به سؤالاتی جواب داده‌اند که پاسخ آنها را جز امام معصوم نمی‌داند. همچنین گاهی در تشرّف‌هایی که افراد به حضور امام داشته‌اند‌، پاسخ سؤالات خود را دریافت نموده‌اند. این موارد‌ نشانه‌های بسیار قوی برای تحکیم اعتقاد به وجود امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف خواهد بود.

سومین عامل تقویت‌کننده‌ی این اعتقاد‌ معجزاتی است که به‌دست حضرت ولی‌عصرارواحنا‌فداه چه در دوران غیبت صغری و چه در دوران غیبت کبری‌، صورت گرفته است و آن حضرت حاجاتی را برآورده‌اند که جز با نیروی ولایت تکوینی‌ کسی قادر به برآوردن آنها نیست. این معجزات و خوارق عادات‌ عامل دیگری برای تقویت ایمان شیعیان ‌به وجود مقدّس بقیّـﺔ‌الله الاعظم‌ارواحنا‌فداه است.