سوّم) نداشتن خواست

عرفا در میان خود اصطلاحی دارند که به آن عبور از عالم نَفْس می‌گویند. من از این اصطلاح چیزی سر درنمی‌آورم و نمی‌دانم کسی که از عالم نَفْس گذشته، چه مراحلی از عرفان عملی را طی کرده است؛ لذا، من در اینجا از به‌کاربردن این اصطلاحِ تخصّصی اجتناب می‌کنم؛ امّا به زبان عامیانه و ساده می‌گویم مرحوم مهندس تناوش تحت سیطره‌ی خواسته‌های نفسانی نبودند. چیزی برای خودشان نمی‌خواستند. به تعبیر خودِ ایشان دکّانی روبروی دکّان خدا باز نکرده بودند. اگر گره‌ای ازکارکسی می‌گشود، آن را به خود نسبت نمی‌دادند.