۲۷/ سفارش به قربانی کردن گوسفند

حاج‌اکبر ناظم‌زاده می‌گوید:

سیّدجلال پسرم حمید را دوست داشت و به او می‌گفت: «حمیدالسّلطنه». یادم هست، سه بار سیّدجلال نزدم آمد و سراغ حمید پسرم را گرفت و هربار گفت: «حمید نمی‌خواهد یک گوسفند بکشد؟»

ما هم که با این شکل حرف‌زدن‌های سیّدجلال آشنایی داشتیم، سفارش او را جدّی می‌گرفتیم و بلافاصله گوسفندی می‌خریدیم؛ ذبح می‌کردیم و گوشتِ قربانی را به دستِ نیازمندان می‌رساندیم. روزی که سفارش سیّدجلال را عملی می‌کردیم؛ فردایش خطر بزرگی از بیخ گوشمان می‌گذشت. یک بار بعد از قربانی کردن گوسفند تصادف سختی برای حمید پیش آمد؛ از پشت سر به ماشین پسرم کوبیدند و شدّت تصادف به گونه‌ای بود که صندوق عقب داخل اتاق ماشین شد، ولی بحمدالله پسرم حتّی یک خراش هم برنداشت.

بار دیگر هم سماور بزرگی که داشتیم درست کنار باک پر از بنزین ماشین آتش گرفت. طرف دیگر سماور هم یک سیلندر پنجاه‌کیلویی گاز بود که اگر پسرم کمی دیر جنبیده بود و به‌موقع آن را از صحنه دور نکرده بود، با تمام قدرت تخریبی که داشت منفجر می‌شد. واقعاً اتّفاق هولناکی درحال وقوع بود که قربانی کردن همان گوسفند، به توصیه‌ی سیّدجلال دفع بلا کرد.[۱]