۱۰/ نانی که نیمه‌شب رسید

شب چهارشنبه‌ای بنا شد از میهمانان با آبگوشت پذیرایی کنیم. مرحوم تناوش مقدار زیادی نان سنگک خرید. آن شب به دلیل رفت و آمد زیاد مهمان مجبور شدیم سه تا چهار دفعه شام بدهیم. ساعت حوالی یازده و نیم شب شده بود که ناگهان دیدیم مهمانانی از قم آمدند. با دیدن آنها گفتم: «یا امام زمان! نان نداریم. این موقع شب درِ خانه که را بزنیم؟»

در همین نگرانی بودم که دیدم مرحوم تناوش تجدید وضو کردند و دعایی را خواندند. لحظه‌ای نگذشت که زنگ در به صدا درآمد. فردی تعداد زیادی نان سنگک را که در چادر شبی پیچیده شده بود آورد، داد و رفت!

دعای مرحوم تناوش همیشه مستجاب بود و خود، این را از معجزات امام حسین علیه السلام می‌دانست.[۱]