انتخاب از میانِ همه‌ی خواسته‌ها

در یکی از سال‌ها که مهندس تناوشرحمه الله به حرم حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین علیه السلام مشرّف می‌شوند، مشمول مرحمتِ خاصی قرار می‌گیرند.

یادم هست روز سه‌شنبه‌ای در همان مجلسِ شریف‌شان همراه با همسرم خدمت ایشان رسیدیم. آن ماجرا را خودشان برایِ ما این‌طور تعریف کردند:

آن سال، ابتدا قصد سفر نداشتم و نمی‌خواستم تذکره بگیرم. بعد اتّفاقاتی پیش آمد که تذکره گرفتم و به کربلا رفتم. مشکلات بسیاری در مسیر حرکت پیش آمد؛ ولی از آن سفر منصرف نشدم. به‌لطف خدا، با تمام وجود، به زیارت حضرت سیّدالشّهداء علیه السلام شتافتم. هنگامی که وارد کربلا شدم و به زیارت موفّق شدم، آن‌جا یک‌باره درِ گوش من گفتند: «هرچه بخواهی به تو می‌دهیم. چه می‌خواهی؟»

همان جا درخواست کردم: «می‌خواهم وقایع کربلا را ببینم.» بلافاصله مثل یک‌صفحه‌ی نمایش، در همان حرم حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین علیه السلام صفحه‌ای باز شد و از عالم غیب همه‌چیز به من نشان داده شد. تمام وقایع عاشورا را دیدم.

مرحوم تناوش می‌گفتند:

من دیدم در روز عاشورا اوّلین فردی که برای نبرد به میدان رفت، حضرت علی‌اکبر علیه السلام بود.

البتّه این برخلاف تمام گفته‌هایی است که در شرح و توصیف وقایع عظیم روز عاشورا می‌گویند؛ ولی ایشان همه‌ی آن صحنه‌ها را خودشان دیده بودند.

بعد از این موهبتی که به ایشان شد، هر اتّفاقی را قرار بود برایشان بیافتد، قبلاً می‌دیدند. در مورد فوتشان و زمانش نیز کاملاً آگاه بودند و می‌دانستند حیاتشان به پایان رسیده است. به همسرشان هم این موضوع را با صراحتِ تمام گفته بودند. ایشان کاملاً همه چیز را می‌دیدند.[۱]