امیرالمؤمنین علی علیه السّلام و حضرت زهرا سلام الله علیها، در بیان فلسفه و حکمت تشریع احکام الهی، فلسفه ی مقرر شده  روزه را تثبیت اخلاص بیان نموده اند: " خدای متعال  روزه را قرار داد تا اخلاص را در وجود انسان تثبیت کند" . روزه عملی است که بر خلاف اعمال دیگر، هیچ مظهر رفتاری ندارد. عملی مانند نماز یا طواف خانه ی خدا آشکار و قابل تشخیص است؛ امّا روزه را از ظاهر کسی نمی توان تشخیص داد. لذا اخلاص در آن بسیار قوی تر است. روزه قائم به نیّت است؛ همین که کسی نیّت کند روزه اش را بخورد و یا برای غیر خدا باشد، روزه اش باطل شده است. روح اخلاص در روزه بسیار مهم است و این عبادت وصل به اخلاص است.