محمد حسین غروی اصفهانی

ولادت: ۱۲۹۶ق. محل ولادت: کاظمین وفات : ۱۳۶۱ق. محل دفن : نجف محل تحصیل: نجف

اساتید:حضرات آخوند ، ملا محمد کاظم خراسانی، محمد باقر اصطهباناتی شیرازی و...

شاگردان: سید ابوالقاسم خویی، سید محمد حسین طباطبایی ، سید محمد حسین الهی طباطبایی و ...

تالیفات: تحفه الحکیم ، رسائلی در فقه اصول ، دیوان مفتقر و....

پدرش می خواست این تنها پسر خویش را به تجارت بگمارد ولی محمد حسین که شوق تحصیل داشت با توسل به حضرت موسی به جعفر علیه السلام رضایت پدر را جلب کرد و راهی نجف شد. وی پس از رحلت آخوند خراسانی با اینکه ۳۳ سال بیشتر نداشت به تدریس پرداخت. روحی فلسفی داشت و اهل مراقبه و سلوک و محاسبه بود. پیوسته در حال تفکر به سر می برد و به ندرت سخن می گفت .

معروف است که بعضی از شب ها بعد از نماز مغرب و عشا سر به سجده می گذاشت و تا سحر که به نماز شب برمی خاست ، در سجده بود . روزی در حرم امیر المومنین علیه السلام در سجده طولانی بود که امام حسین علیه السلام را دید . حضرت به او فرمودند: اینجا در حضور جمعیت برای سجده طولانی خوب نیست. این گونه اعمال را در جای خلوت انجام دهید. آیت الله بهجت می فرمود: اگر کسی او را در حال تحقیق و مطالعه می دید، می اندیشید جز این کاری ندارد و اگر او را در حال عبادت می دید گمان می برد که جز عبادت و سجده کار دیگری ندارد. روزهای پنچشنبه مجلس روضه می گرفت و مقید بود که خودش پای سمار بنشیند و همه کفش ها را جفت کند و در عین حال مرتب زبانش در حال حرکت بود، ما متوجه نمی شدیم که این چه ذکری است که این قدر مقید است در حال نشست و برخاستن بگوید. تا اینکه مرحوم آقا شیخ علی محمد بروجردی که با ایشان خیلی مانوس تر بود ، سوال کرده بود که آقا ، این چه ذکری است که حتی بین سلام و احوالپرسی تان آن را ترک نمی کنید؟ ایشان لبخندی زده و بعد از تاملی فرموده بود که خوب است انسان روزی هزار مرتبه انا انزلنا بخواند. از بزرگی نقل است: روزی در عالم مکاشفه دیدم که میان مسجد کوفه و مسجد سهله پر از ملائکه است و شیخ محمد حسین غروی اصفهانی مشغول نماز و راز و نیاز است . فرشتگانی که به او می رسیدند لحظاتی را به تماشای نماز شیخ می ایستادند و او را به یکدیگر نشان می دادند. من پیش رفتم و از فرشته ای پرسیدم شما چرا این طور به شیخ نگاه می کنید؟ جواب داد: ماشیخ را دوست داریم و از تماشای او به ویژه در حال نماز لذت می بریم ! ایشان دیوان اشعاری در رثای اهل بیت (ع) نیز دارد . از یکی از شاگردان ایشان نقل است که آیت الله محمد حسین غروی اصفهانی فانی در حضرت صدیقه سلام الله علیها بود.