احوالات آخوند ملاّ علی معصومی همدانی(ره)

• ولادت: ۱۳۱۲ هـ.ق.                                             محلّ ولادت: همدان.
• وفات: حدود ۱۳۹۸هـ.ق.                                      محلّ دفن: همدان.
• محلّ تحصیل: همدان، تهران، قم.
• اساتید: حضرات شیخ عبدالکریم حائری، شیخ احمد قمی، محدّث حائری اصفهانی و... .
• استاد عرفان: شیخ عماد الدّین علی گنبدی.
• تألیفات: اسرارالصّلوة، رساله ی چهل حدیث و... .

مرحوم آخوند، اهل ذکر و تهجّد بود، طلاّب را هم به شب زنده داری تشویق می کرد و می فرمود: «طلبه ای که در دوران طلبگی نماز شب نخواند به جایی نخواهد رسید و عاقبت خوبی نخواهد داشت».

یک بار برای صرف غذا به خانه ی شخصی، دعوت شد. میزبان متوجّه شد که ایشان از خورش موجود تناول نمی کند و چون خود، فرد پارسایی بود، فهمید که اشکالی در کار است. از اهل خانه و قصّابی که گوشت را از او خریده بود، پرس و جو کرد. معلوم شد گوشت گوسفند خفه شده ای به قصّابی فروخته شده بود. از مرحوم آخوند پرسیدند: «چطور شد که شما از خورش نخوردید؟»، ایشان فرمود: «من دیدم که در ظرف خورش نجاست وجود دارد!».

آخوند همدانی در طول حیات خویش در بازسازی مدارس و کتابخانه ها نیز خدمات ارزنده ای کرد. این مجتهد و عارف عظیم بر ادبیّات فارسی، عربی، حکمت و عرفان آشنایی کامل داشت و از میان شعرای فارسی، حافظ را برتر می شمرد و این بیت را مکرّر می خواند: 

آشنایان ره عشق در این بحر عمیق

غرقه گشتند و نگشتند به آب آلوده

خود نیز طبع شعری لطیف داشت، به «فنا» تخلّص می کرد و گاهی برخی اشعار خویش را می خواند. این ابیات از سروده های ایشان است:

به خرابات روم بهر نگهداری دل

تا بر پیر کنم شکوه ز بیماری دل

***

اشک من سرخ و رخم زرد شد و موی سپید

روز من گشت چو شب، بهر سیه کاری دل

***

ای فنا چاره دردت نتوان کرد مگر

اشک خونین و دعای سحر و زاری دل

 * برای مطالعه بیشتر به لینکهای زیر مراجعه نمائید.

۱. ملاّ علی همدانی

http://www.tebyan.net/religion_thoughts/thelearned/religiousscientists/contemporary/2009/6/3/93607.html

 ۲. خاطره ها و تجربه ها

http://www.hawzah.net/Hawzah/Magazines/MagArt.aspx?MagazineNumberID=4250  &id=27290