شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی

ولادت:۱۲۷۹ق.   محل ولات: اصفهان    وفات: ۱۳۶۱ق.   محل دفن: مشهد   محل تحصیل: اصفهان ، نجف

اساتید: حضرات سید مرتضی کشمیری ، جهانگیر خان قشقایی، سید محمد فشارکی و...

استاد عرفان : شیخ محمد صادق تخته فولادی

این عارف شهیر از جمع علوم ظاهری و باطنی بهره فراوان داشت و معتقد بود که بعد از تحصیل علوم واجب همچون توحید ، ولایت و احکام شریعت تحصیل سایر علوم نیز لازم و ممدوح و جهل به آن ها مذموم و ناپسند است . ایشان فقه و تفسیر و هیئت و ریاضیات را برای طلاب تدریس می کرد اما با آنکه در فلسفه و علوم الهی تبحر داشت تدریس نمی کرد و می فرمود: بخشی از معضلات حکمت و فلسفه جز به مکاشفه حل شدنی نیست و طالب این علم باید اخبار معصومین (ع) را کاملا مطالعه کرده باشد.

از ایشان کرامات بسیاری نقل است که از آن در خدمت به خلق استفاده می کرد و به فرزندش توصیه می کرد ، ریاضت تو خدمت به خلق خداست . شخصی می گفت : برادرم به علت حمله صرع در جوی آب افتاد و آب جنازه او را زیر پلی برد. پس از دو ساعت جنازه را بیرون کشیدم با ناراحتی نزد شیخ حسنعلی رفته ، ماجرا را گفتیم . ایشان با انگشت خود به پیشانی جنازه اشاره کرد و دعایی خواند . ناگاه برادرم عطسه ای کرد و برخاست!

اما کرامات واقعی او سجده های طولانی و سوز و گداز شبانه و پروای الهی او بود شب های زمستانی بر بام حرم رضوی سر به سجده می نهاد و چون سحرگاه به سراغ او می آمدند می دیدند برف بسیار بر پشتش نشسته است . هر سال سه ماه رجب شعبان و رمضان و ایام البیض را روزه بود و شب  تا  صبح نمی آرمید. یک بار در صحن عتیق رضوی در حالت مکاشفه حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام را دید که جنب ایوان عباسی نشسته اند و زوار را نظاره می کنند پس وصیت کرد که او را در همان محل استقرار کرسی امام علیه السلام به خاک بسپارید.

فرزندش می گوید: به دستور پزشکان پدرم در بیمارستان بستری شد . روزی در راه بیمارستان چشمم به صحنه ای افتاد. چون به خدمت پدر رفتم ، مرا مؤاخذه کرد. عرض کردم به عمد خطایی مرتکب نشدم. فرمود: نمی دانم ولی تو که در خیابان جویای کسی نبودی، چرا نگاهت را گرداندی تا به نامحرمی تصادف کند؟!